Yaygın Kullanılan Bir Diyare İlacının Otizm Tedavisinde Kullanılabileceği Bulundu / Oğuz Sezgin-Gerçek Bilim
Mevcut ilaçların otizm tedavisinde kullanım olasılığını araştıran bir araştırmada yeni bir tür bilgisayar modellemesi kullanıldı. Elde edilen bulgular arasında yaygın bir ishal(diyare) önleyici ilacın otizm semptomlarını hafifleştirebileceği bulundu.
“Günümüzde otizmdeki temel semptom olan, sosyal iletişim bozukluklarını tedavide henüz onaylanmış bir tedavi yok. Buna rağmen, antipsikotik ilaçlarla tedavi edilmeye çalışılan otizmli çoğu çocuk ve yetişkinde yan etkiler veya otizme bağlı eksiklikler görüldü, “diyor Oslo Üniversitesi’nden baş yazar Elise Koch.
Araştırmacılar otizmde yeni tedavi potansiyelleri araştırmak için kompleks protein etkileşimlerini simüle eden bir bilgisayar modeli kullandı. Ağ modellemesi ile otizmle ilişkili proteinler inşa edildi ve mevcut ilaçların bu ağa etkisi modellendi. Elde edilen sonuçlar, bazın moleküllerin otizmin altında yatan nedenlerin etkisini azaltabileceğini işaret ediyor. Modelleme tarafından işaretlenen bazı moleküllerin daha önce otizmin gelişimiyle potansiyel olarak ilgili olduğu tespit edilmişti. Örneğin, kadın cinsiyet hormonu progesteron ve sentetik progestin muadili drospirenonun otizm ile ilgili olabileceği ileri sürüldü. Araştırmacılar, progesteronun sağlıklı deneklerde bilişsel performans ile pozitif olarak ilişkili olduğunu öne süren önceki araştırmalara dikkat çekti. Çalışmada ise en önemli bulgu, bir anti-diare(ishal engelleyici) ilacının otizm semptomlarında kullanılma potansiyelinin olduğuydu. Loperamid adı verilen ilaç yaklaşık 50 yıldır güvenle kullanılan bir ilaçtır. Loperamidin aksiyon mekanizması gelecekte potansiyel otizm tedavileri için ipuçları taşıyor. Fakat loperamid beyin-kan bariyerini geçemiyor sadece bağırsaklardaki μ-opioid reseptör aktivitesinde rol oynuyor. Frontiers in Pharmacology dergisinde yayınlanan makalede, μ-opioid reseptörden yoksun olarak geliştirilen farelerin otizm benzeri semptomlar gösterdiği belirtiliyor. Bu nedenle bu mekanizmayı hedeflemek otizm semptomlarının tedavisinde kullanmak oldukça akla yatkın olabilir.
Araştırmacılar, “Loperamidin, otizm için ilaç olarak yeniden tanımlanmasıyla, otizmle ilişkili sosyal davranışları düzenlemesinin olası olduğunu belirtiyor. Ayrıca, otizmli bireylerde gastrointestinal semptomlar yaygın olduğundan, olumlu gastrointestinal etkileri olabilir,” diyor araştırmada.
Araştırma Frontiers in Pharmacology dergisinde yayınlandı.
Kaynak :https://newatlas.com/science/treatment-autism-symptoms-common-anti-diarrhea-drug/
Çalışmanın Referansları:
Accordino, RE, Kidd, C., Politte, LC, Henry, CA ve McDougle, CJ (2016). Otizm spektrum bozukluğunda psikofarmakolojik müdahaleler. Uzman Görüşü. Eczacı. 17, 937-952. doi:10.1517/14656566.2016.1154536
Alexandros, SB-C., Tsompanidis, A., Auyeung, B., Norgaard-Pedersen, B., Hougaard, DM, Abdallah, M., et al. (2020). Fetal östrojenler ve otizm. Mol. Psikiyatri 25, 2970-2978. Springer ABD. doi:10.1038/s41380-019-0454-9
Aman, MG, Hollway, JA, Veenstra-VanderWeele, J., Handen, BL, Sanders, KB, Chan, J., et al. (2018). ASD’li ve aşırı kilolu çocuklarda metforminin uzamsal ve sözel bellek üzerindeki etkileri Atipik antipsikotik kullanımı ile ilişkili. J. Çocuk. ergen Psikofarmakol. 28, 266-273. doi:10.1089/cap.2017.0072
Auyeung, B., Norgaard-Pedersen, B., Hougaard, DM, Abdallah, MW, Melgaard, L., Baron-Cohen, S., et al. (2015). Otizmde yüksek fetal steroidojenik aktivite. Mol. Psikiyatri 20, 369-376. doi:10.1038/mp.2014.48
Barabási, AL ve Oltvai, ZN (2004). Ağ biyolojisi: Hücrenin fonksiyonel organizasyonunu anlamak. Nat. Rev. Genet. 5, 101-113. doi:10.1038/nrg1272
Baranova, J., Dragunas, G., Botellho, MCS, Ayub, ALP, Bueno-Alves, R., Alencar, RR, et al. (2021). Otizm spektrum bozukluğu: Sinyal yolları ve ileriye dönük terapötik hedefler. Hücre. Mol. Nörobiyol. 41, 619-649. doi:10.1007/s10571-020-00882-7
Barbeira, AN, Dickinson, SP, Bonazzola, R., Zheng, J., Wheeler, HE, Torres, JM, et al. (2018). GWAS özet istatistiklerinden çıkarılan dokuya özgü gen ekspresyonu varyasyonunun fenotipik sonuçlarını araştırmak. Nat. Komün. 9, 1825–1920. doi:10.1038/s41467-018-03621-1
Barbeira, AN, Bonazzola, R., Gamazon, ER, Liang, Y., Park, Y., Kim-Hellmuth, S., et al. (2021). GWAS loci’lerindeki mekanizmaları deşifre etmek için GTEx kaynaklarından yararlanma, Genome Biol. 22, 1-24. doi:10.1186/s13059-020-02252-4
Barton, BB, Segger, F., Fischer, K., Obermeier, M. ve Musil, R. (2020). Antipsikotiklerin neden olduğu kilo alımına ilişkin güncelleme: Sistematik bir derleme ve meta-analiz. Uzman Görüşü. İlaç Saf. 19, 295-314. Taylor ve Francis. doi:10.1080/14740338.2020.1713091
Borron, SW, Watts, SH, Tull, J., Baeza, S., Diebold, S. ve Barrow, A. (2017). Loperamidin kasıtlı olarak kötüye kullanılması ve kötüye kullanılması: “Düşük suistimal potansiyeli” olan bir ilaca yeni bir bakış. J. Ortaya Çıkan. Med. 53, 73-84. Elsevier Inc. doi:10.1016/j.jemermed.2017.03.018
Bowers, K., Lin, PI ve Erickson, C. (2015). Otizmde farmakogenomik tıp: Zorluklar ve fırsatlar. Pediatr. İlaçlar 17, 115-124. doi:10.1007/s40272-014-0106-0
Bowker, A., D’Angelo, NM, Hicks, R. ve Wells, K. (2011). Otizm için tedaviler: Ebeveyn seçimleri ve değişim algıları. J. Otizm Dev. Bozukluk. 41, 1373-1382. doi:10.1007/s10803-010-1164-y
Carlin, DE, Demchak, B., Pratt, D., Sage, E. ve Ideker, T. (2017). Sitoscape siber altyapısında ağ yayılımı. PLoS Hesaplama. Biol. 13, e1005598–9. doi:10.1371/journal.pcbi.1005598
Chen, J., Bardes, EE, Aronow, BJ ve Jegga, AG (2009). Gen listesi zenginleştirme analizi ve aday gen önceliklendirmesi için ToppGene Suite. Nükleik Asitler Araş. 37, 305-311. doi:10.1093/nar/gkp427
Cheng, F., Desai, RJ, Handy, DE, Wang, R., Schneeweiss, S., Barabasi, AL, et al. (2018). In silico ilaç yeniden kullanım amacına yönelik tahmin ve popülasyona dayalı doğrulama için ağ tabanlı yaklaşım . Nat. Komün. 9, 2691–2712. doi:10.1038/s41467-018-05116-5
Cohen, D., Bonnot, O., Bodeau, N., Consoli, A. ve Laurent, C. (2012). Çocuklarda ve ergenlerde ikinci kuşak antipsikotiklerin olumsuz etkileri: Bir bayesyen meta-analiz. J. Clin. Psikofarmakol. 32, 309-316. doi:10.1097/JCP.0b013e3182549259
Coleman, DM, Adams, JB, Anderson, AL ve Frye, RE (2019). Otizm spektrum bozukluğu için 26 psikiyatrik ve nöbet ilacının etkinliğinin değerlendirilmesi: Ulusal bir anketin sonuçları. J. Çocuk. ergen Psikofarmakol. 29, 107-123. doi:10.1089/cap.2018.0121
Crespi, BJ (2016). Oksitosin, testosteron ve insan sosyal bilişi. Biol. Rev. Camb. Philos. Soc. 91, 390–408. doi:10.1111/brv.12175
Crider, A., Thakkar, R., Ahmed, AO ve Pillai, A. (2014). Otizm spektrum bozukluğu deneklerinin orta frontal girusunda östrojen reseptörü beta (ER β), aromataz (CYP19A1) ve ER yardımcı aktivatörlerinin düzensizliği. Mol. Otizm 5, 46-10. doi:10.1186/2040-2392-5-46
Csermely, P., Ágoston, V. ve Pongor, S. (2005). Çok hedefli ilaçların etkinliği: Ağ yaklaşımı ilaç tasarımına yardımcı olabilir. Trendler İlaç. bilim 26, 178-182. doi:10.1016/j.tips.2005.02.007
Dollfus, S., Petit, M., Garnier, JP, Boudou, P., Troupel, S., Dreux, C., et al. (1993). Otistik bozuklukta katekolaminler: Kontrollü bir çapraz çalışmada amisülpirid ve bromokriptin etkileri. J. Çocuk. ergen Psikofarmakol. 3, 145-156. doi:10.1089/kap.1993.3.145
Dollfus, S., Petit, M., Menard, JF ve Lesieur, P. (1992). İnfantil otizmde amisülpirid ve bromokriptine karşı: Dopaminerjik fonksiyon üzerinde zıt etkileri olan iki ilacın kontrollü çapraz karşılaştırmalı çalışması. J. Otizm Dev. Bozukluk. 22, 47-60. doi:10.1007/BF01046402
Dudley, JT, Sirota, M., Shenoy, M., Pai, RK, Roedder, S., Chiang, AP, et al. (2011). İnflamatuar bağırsak hastalığı için antikonvülsan topiramatın hesaplamalı yeniden konumlandırılması. bilim Tercüme Med. 96, 96ra76. doi:10.1126/scitranslmed.3002648
Enache, OM, Lahr, DL, Natoli, TE, Litichevskiy, L., Wadden, D., Flynn, C., et al. (2019). GCTx formatı ve cmap{Py, R, M, J} paketleri: Açıklamalı yoğun matrislerin optimize edilmiş depolaması ve entegre geçişi için kaynaklar. Biyoinformatik 35, 1427–1429. doi:10.1093/biyoinformatik/bty784
Fang, J., Zhang, P., Zhou, Y., Chiang, CW, Tan, J., Hou, Y., et al. (2021). Sigorta kaydı veri madenciliği ile birlikte endofenotip tabanlı in silico ağ tıbbı keşfi, sildenafil’i Alzheimer hastalığı için aday bir ilaç olarak tanımlar. Nat. 1 Yaşlanma , 1175-1188. Springer ABD. doi:10.1038/s43587-021-00138-z
Freshour, SL, Kiwala, S., Cotto, KC, Coffman, AC, McMichael, JF, Song, JJ, et al. (2021). İlaç-gen etkileşimi veritabanının (DGIdb 4.0) açık kitle kaynaklı çabalarla entegrasyonu. Nükleik Asitler Araş. 49, D1144–D1151. Oxford Üniversitesi Yayınları. doi:10.1093/nar/gkaa1084
Gogos, A., Ney, LJ, Seymour, N., Van Rheenen, TE ve Felmingham, KL (2019). Şizofreni, bipolar bozukluk ve travma sonrası stres bozukluğunda cinsiyet farklılıkları: Bağlantı gonadal hormonlar mı? Br. J. Pharmacol. 176, 4119-4135. doi:10.1111/bph.14584
Grove, J., Ripke, S., Als, TD, Mattheisen, M., Walters, RK, Won, H., et al. (2019). Otizm spektrum bozukluğu için ortak genetik risk varyantlarının belirlenmesi. Nat. Genet. 51, 431-444. doi:10.1038/s41588-019-0344-8
Güney, E., Menche, J., Vidal, M. ve Barabasi, AL (2016). Silico ilaç etkinliği taramasında ağ tabanlı . Nat. Komün. 7, 10331–10413. doi:10.1038/ncomms10331
Gysi, DM, do Valle, I., Zitnik, M., Ameli, A., Gan, X., Varol, O., et al. (2021). COVID-19 için ilaç yeniden kullanım fırsatlarını belirlemek için ağ tıbbı çerçevesi. Proc. Natl. Acad. bilim ABD 118, e2025581118–11. doi:10.1073/pnas.2025581118
Henderson, VW (2018). Progesteron ve insan bilişi. Klimakterik 176, 333-340. doi:10.1080/13697137.2018.1476484
Hollander, E., Novotny, S., Allen, A., Aronowitz, B., Cartwright, C. ve DeCaria, C. (1999). Yetişkin otistik bozukluğunda tekrarlayan davranışlar ve sumatriptan tehdidine büyüme hormonu yanıtı arasındaki ilişki. Nöropsikofarmakoloji 22, 163–167. doi:10.1016/S0893-133X(99)00121-9
Howes, OD, Rogdaki, M., Findon, JL, Wichers, RH, Charman, T., King, BH, et al. (2018). Otizm spektrum bozukluğu: İngiliz Psikofarmakoloji Derneği’nden değerlendirme, tedavi ve araştırma konusunda fikir birliği kılavuzları. J. Psikofarmakol. 32, 3-29. doi:10.1177/0269881117741766
Jobski, K., Hofer, J., Hoffmann, F. ve Bachmann, C. (2017). Otizm spektrum bozukluğu olan hastalarda psikotrop ilaç kullanımı: Sistematik bir derleme. Acta Psikiyatr. Tarama. 135, 8–28. doi:10.1111/acps.12644
Julie, C., Gandia, J., Laboute, T., Becker, JAJ ve Le Merrer, J. (2018). μ opioid reseptörü, sosyal davranış ve otizm spektrum bozukluğu: Ödül önemlidir. Br. J. Pharmacol. 175, 2750–2769. doi:10.1111/bph.13808
Knickmeyer, RC ve Baron-Cohen, S. (2002). Tipik sosyal gelişim ve otizmde fetal testosteron ve cinsiyet farklılıkları. J. Çocuk. Nörol. 10, 825-845. doi:10.1177/08830738060210101601
Köhler, S., Bauer, S., Horn, D. ve Robinson, PN (2008). Aday hastalık genlerinin önceliklendirilmesi için interaktomda yürümek. Ben. J. Hım. Genet. 82, 949-958. doi:10.1016/j.ajhg.2008.02.013
Korcsmáros, T., Szalay, MS, Bode, C., Kovacs, IA ve Csermely, P. (2007). Çok hedefli ilaçlar nasıl tasarlanır: Hücresel ağlarda hedef arama seçenekleri. Uzman Görüşü. Uyuşturucu Disov. 2, 799-808. doi:10.1517/17460441.2.6.799
Korsen, M., Kunz, R., Schminke, U., Runge, U., Kohlmann, T. ve Dressel, A. (2017). Dalfampridinin biliş, yorgunluk ve el becerisi üzerindeki etkileri. Beyin Davranışı. 7, e00559. doi:10.1002/brb3.559
Kvernmo, T., Hartter, S. ve Burger, E. (2006). Dopamin agonistlerinin reseptör bağlama ve farmakokinetik özelliklerinin gözden geçirilmesi. Klinik. orada. 28, 1065-1078. doi:10.1016/j.clinthera.2006.08.004
Lamb, J., Crawford, ED, Peck, D., Modell, JW, Blat, IC, Wrobel, MJ, et al. (2006). Bağlantı Haritası: Küçük molekülleri, genleri ve hastalıkları bağlamak için gen ifadesi imzalarını kullanma. Bilim 313, 1929–1935. doi:10.1126/bilim.1132939
Lamy, M. ve Erickson, CA (2018). Otizm spektrum bozukluğu olan çocuk ve ergenlerde davranış bozukluklarının farmakolojik yönetimi. Kör. sorun Pediatr. ergen Sağlık Bakımı 48, 250–264. Elsevier Inc.. doi:10.1016/j.cppeds.2018.08.015
Lamy, M., Pedapati, EV, Dominick, KL, Wink, LK ve Erickson, CA (2020). Çocuklarda ve ergenlerde otizm spektrum bozukluğu ile ilişkili davranış bozukluklarının farmakolojik yönetiminde son gelişmeler. Pediatr. İlaçlar 22, 473-483. Springer Uluslararası Yayıncılık. doi:10.1007/s40272-020-00408-0
Lasoff, DR, Koh, CH, Corbett, B., Minns, AB ve Cantrell, FL (2017). 13 Yılda kötüye kullanım ve yanlış kullanımda Loperamid eğilimleri: 2002-2015. Farmakoterapi 37, 249–253. doi:10.1002/far.1885
Launay, J., Bursztejn, C., Ferrari, P., Dreux, C., Braconnier, A., Zarifian, E., et al. (1987). İnfantil otizmde katekolamin metabolizması: 22 otistik çocuk üzerinde kontrollü bir çalışma. J. Otizm Dev. Bozukluk. 17, 333-347. doi:10.1007/BF01487064
Lord, C., Elsabbagh, M., Baird, G. ve Veenstra-Vanderweele, J. (2018). Otizm spektrum bozukluğu. Lancet 392, 508-520. doi:10.1016/S0140-6736(18)31129-2
Madden, JM, Lakoma, MD, Lynch, FL, Rusinak, D., Owen-Smith, AA, Coleman, KJ, et al. (2017). Otizm spektrum bozukluğu olan sigortalı çocuklarda psikotrop ilaç kullanımı. J. Otizm Dev. Bozukluk. 47, 144–154. doi:10.1007/s10803-016-2946-7
Madra, M., Ringel, R. ve Margolis, KG (2021). Gastrointestinal sorunlar ve otizm spektrum bozukluğu. Çocuk. ergen Psikiyatrist. Klinik. N. Am. 29, 501-513. doi:10.1016/j.chc.2020.02.005
Malinky, CA, Lindsley, CW ve Han, C. (2021). Kimyasal sinirbilimde KARANLIK klasikleri: Loperamide. ACS Kimya. Nörobilim. 12, 2964-2973. doi:10.1021/acschemneuro.1c00382
Mandic-Maravic, V., Grujicic, R., Milutinovic, L., Munjiza-Jovanovic, A. ve Pejovic-Milovancevic, M. (2022). Otizm spektrum bozukluklarında dopamin — D2/D3 kısmi agonistlerine ve bunların tedavide olası kullanımlarına odaklanın. Ön. Psikiyatri 12, 1-9. doi:10.3389/fpsyt.2021.787097
McGregor, C., Riordan, A. ve Thornton, J. (2017). Östrojenler ve şizofreninin bilişsel semptomları: Olası nöroprotektif mekanizmalar. Ön. Nöroendokrinol. 47, 19–33. Elsevier. doi:10.1016/j.yfrne.2017.06.003
Meier, IM, van Honk, J., Bos, PA ve Terburg, D. (2021). İnsan sosyal davranışının bir mu-opioid geribildirim modeli. Nörobilim. Biyolojik davranış. Rev. 121, 250–258. Elsevier Ltd. doi:10.1016/j.neubiorev.2020.12.013
Menche, J., Sharma, A., Kitsak, M., Ghiassian, SD, Vidal, M., Loscalzo, J., et al. (2015). Eksik interaktom yoluyla hastalık-hastalık ilişkilerini ortaya çıkarmak. Bilim 347, 1257601–1257849. doi:10.1126/bilim.1257601
Muhammed, J., Khan, A., Ali, A., Fang, L., Yanjing, W., Xu, Q., et al. (2018). Ağ farmakolojisi: Kaynakları ve metodolojileri keşfetme. Kör. Tepe. Med. Kimya 18, 949-964. doi:10.2174/1568026618666180330141351
Nabirotchkin, S., Peluffo, AE, Rinaudo, P., Yu, J., Hajj, R. ve Cohen, D. (2020). İnsan genetiği ve ağ biyolojisi kullanılarak yeni nesil ilaç yeniden kullanım. Kör. Görüş. farmakol. 51, 78-92. Elsevier Ltd. doi:10.1016/j.coph.2019.12.004
Nelson, MR, Tipney, H., Painter, JL, Shen, J., Nicoletti, P., Shen, Y., et al. (2015). Onaylanmış ilaç endikasyonları için insan genetik kanıtlarının desteklenmesi. Nat. Genet. 47, 856-860. Doğa Yayıncılık Grubu. doi:10.1038/ng.3314
Novotny, S., Hollander, E., Allen, A., Mosovich, S., Aronowitz, B., Cartwright, C., et al. (2000). Yetişkin otistik bozukluklarında sumatriptan tehdidine artan büyüme hormonu yanıtı. Psikiyatri Araş. 94, 173–177. doi:10.1016/s0165-1781(00)00134-7
Ostatníková, D., Lakatosova, S., Babkova, J., Hodosy, J. ve Celec, P. (2020). Testosteron ve beyin: Bilişten otizme. Fizyol. Araş. 69, S403–S419. doi:10.33549/fizyolres.934592
Pavăl, D. ve Micluția, V. (2021). Otizm spektrum bozukluğunun dopamin hipotezi yeniden gözden geçirildi: Mevcut durum ve gelecekteki beklentiler. geliştirici Nörobilim. 43, 73-83. doi:10.1159/000515751
Pushpakom, S., Iorio, F., Eyers, PA, Escott, KJ, Hopper, S., Wells, A., et al. (2018). İlaç yeniden kullanım: İlerleme, zorluklar ve öneriler. Nat. Rev. İlaç Diskov. 18, 41-58. Doğa Yayıncılık Grubu. doi:10.1038/nrd.2018.168
Rask-Andersen, M., Almén, MS ve Schiöth, HB (2011). Yeni uyuşturucu hedeflerinden yararlanma eğilimleri. Nat. Rev. İlaç Diskov. 10, 579-590. Doğa Yayıncılık Grubu. doi:10.1038/nrd3478
Reay, WR ve Cairns, MJ (2021). İlaçların yeniden kullanım amacına yönelik olarak genom çapında ilişkilendirme çalışmalarının kullanımının geliştirilmesi. Nat. Rev. Genet. 22, 658-671. Springer ABD. doi:10.1038/s41576-021-00387-z
Satterstrom, FK, Kosmicki, JA, Wang, J., Breen, MS, De Rubeis, S., An, JY, et al. (2020). Büyük ölçekli ekzom dizileme çalışması, otizmin nörobiyolojisinde hem gelişimsel hem de işlevsel değişiklikleri içerir. Hücre 180, 568-584.e23. doi:10.1016/j.cell.2019.12.036
Shannon, P., Markiel, A., Ozier, O., Baliga, NS, Wang, JT, Ramage, D., et al. (2003). Cytoscape: Biyomoleküler etkileşim ağlarının entegre modelleri için bir yazılım ortamı. Genom Araş. 13, 2498–2504. doi:10.1101/gr.1239303
Stepanova, E., Dowling, S., Phelps, M. ve Findling, RL (2017). Çocuklarda ve ergenlerde otizm spektrum bozukluğu ile ilişkili duygusal ve davranışsal semptomların farmakoterapisi. Diyaloglar Kliniği. Nörobilim. 19, 395-402. doi:10.31887/dcns.2017.19.4/rfindling
Subramanian, A., Narayan, R., Corsello, SM, Peck, DD, Natoli, TE, Lu, X., et al. (2017). Yeni nesil bağlantı Haritası: L1000 platformu ve ilk 1.000.000 profil. Hücre 171, 1437-1452.e17. doi:10.1016/j.cell.2017.10.049
Tfelt-Hansen, PC (2010). Sumatriptan hayvanlarda ve insanlarda kan-beyin bariyerini geçer mi? J. Baş Ağrısı Ağrı 11, 5–12. doi:10.1007/s10194-009-0170-y
Tfelt-Hansen, P. ve Hougaard, A. (2013). Sumatriptan: Migrenin akut tedavisinde farmakokinetiği, farmakodinamiği ve etkinliğinin gözden geçirilmesi. Uzman Görüşü. İlaç Metab. Toksikol. 9, 91-103. doi:10.1517/17425255.2013.744394
1000 Genom Projesi Konsorsiyumu (2015). İnsan genetik varyasyonu için küresel bir referans. Doğa 526, 68-74. doi:10.1038/doğa15393
Tick, B., Bolton, P., Happe, F., Rutter, M. ve Rijsdijk, F. (2016). Otizm spektrum bozukluklarının kalıtılabilirliği: İkiz çalışmaların bir meta-analizi. J. Çocuk. Psikol. Psikiyatri 57, 585-595. doi:10.1111/jcpp.12499
Vanunu, O., Magger, O., Ruppin, E., Shlomi, T. ve Sharan, R. (2010). Genleri ve protein komplekslerini ağ yayılımı yoluyla hastalıkla ilişkilendirmek. PLoS Hesaplama. Biol. 6, e1000641. doi:10.1371/journal.pcbi.1000641
Vohra, R., Madhavan, S., Sambamoorthi, U., StPeter, C., Poe, S., Dwibedi, N., et al. (2016). Otizmli medicaid kayıtlı yetişkinler arasında reçeteli ilaç kullanımı ve çoklu ilaç kullanımı: Geriye dönük bir kesitsel analiz. Uyuşturucular Gerçek Dünya Sonuçları 3, 409-425. Springer Uluslararası Yayıncılık. doi:10.1007/s40801-016-0096-z
Voineagu, I. (2012). Hastalığın Nörobiyolojisi Otizmde gen ekspresyonu çalışmaları: Genomdan transkriptom ve ötesine geçiş, Neurobiol. Dis. , 45, 69-75. doi:10.1016/j.nbd.2011.07.017
Watanabe, K., Stringer, S., Frei, O., Umicevic Mirkov, M., de Leeuw, C., Polderman, TJC, et al. (2019). Karmaşık özelliklerde pleiotropi ve genetik mimariye genel bir bakış. Nat. Genet. 51, 1339-1348. doi:10.1038/s41588-019-0481-0
Weickert, TW, Weinberg, D., Lenroot, R., Catts, SV, Wells, R., Vercammen, A., et al. (2015). Ek raloksifen tedavisi, şizofrenili kadın ve erkeklerde dikkat ve hafızayı geliştirir. Mol. Psikiyatri 20, 685-694. doi:10.1038/mp.2015.11
Whitaker-Azmitia, PM, Lobel, M. ve Moyer, A. (2014). Düşük maternal progesteron hem obstetrik komplikasyonlara hem de otizme katkıda bulunabilir. Med. Hipotezler 82, 313-318. Elsevier Ltd. doi:10.1016/j.mehy.2013.12.018
Wishart, DS, Feunang, YD, Guo, AC, Lo, EJ, Marcu, A., Grant, JR, et al. (2018). DrugBank 5.0: 2018 için DrugBank veritabanında büyük bir güncelleme. Nucleic Acids Res. 46, D1074–D1082. Oxford Üniversitesi Yayınları. doi:10.1093/nar/gkx1037
Yadav, BS ve Tripathi, V. (2019). Sistem biyolojisine dayalı hedef belirleme ve ilaç keşfindeki son gelişmeler. Kör. Tepe. Med. Kimya 18, 1737-1744. doi:10.2174/1568026618666181025112344
Yıldırım, MA, Goh, KI, Cusick, ME, Barabasi, AL ve Vidal, M. (2007). Uyuşturucu hedef ağı. Nat. Biyoteknoloji. 25, 1119-1126. doi:10.1038/nbt1338
Ying, MA, Maruschak, N., Mansur, R., Carvalho, AF, Cha, DS ve McIntyre, RS (2014). Metformin: Bilişsel ve duygudurum bozukluğu için fırsatları yeniden değerlendirme. CNS Nörol. Bozukluk. İlaç Hedefleri 13, 1836-1845. doi:10.2174/1871527313666141130205514
